عامل اصلی محرومیت از حضرت دوست ، خود انسان و رفتارهایش و بیصبری در برابر کثرات است.
قرب و وصالی که دوباره عنایت شده باید محکم مواظبت کرد که معلوم نیست چنین فرصتی کی دست دهد.
بین دو دست جمال و جلال هستیم و جلال هم برای تربیت ماست و در هر دو امتحان میشویم.
باید از لذات معنوی جمال الهی لذت برد ولی دچار غفلت و غرور نشود.
در جلال هم باید مراقب بود که از رضا و تسلیم الهی خارج نشد و چون و چرا نکرد و ناامید نشد.
اگر همه را از دوست بدانیم گرفتار هیچ کدام از این حجابهای مرئی و نامرئی نمیشویم.
اگر انسان از اعتماد و باور به مقام یقین رسید و هم سنخ با اهل بیت شد فرقی بین جمال و جلال نمیبیند و هر دو را یکی میبیند و تمام اسما و صفات را یک حقیقت واحده میبیند.
به درونت نگاه کنی میبینی خدا را چقدر دوست داری و صادقانه هم هست. همین توجهات درهای خاصه را بر انسان باز میکند.
این خداست که به ما مشتاق است.
تا تو کنار نروی دیدار دوام نخواهد داشت.
اگر عاشقی بلد نیستی لااقل از راه تملق و توبه و فریاد وارد شو تا در به روی انسان باز شود.
اگر از حالات اولیه سلوک مواظبت میکردیم کمتر از شش ماه از اولیای الهی بودیم.
هرکه بیشتر بوی خدا دهد دوست داشتنیتر است.
محبوبم هرچند پر از تاریکی هستم ولی میدانم که محبت زهرا را دارم. حالا آیا لیاقت صید شدن را ندارم؟
#بیانات استاد غفاری
شرح کتاب #جمال_آفتاب آیت الله سعادت پرور (شرح دیوان حافظ)
۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
شهر مقدس قم
مشاهده فیلم سخنرانی
https://shahdeshgh.ir/1403-02-10
✾•┈┈••✦••┈┈•✾
شهد عشق
@ShahdEshgh